Od dziecka jestem rozerwany między powiewem wiatru na grani a morską bryzą 🙂 Na szczęście poukładałem sobie życie tak, że mogę co chwilę być to tu, to tam…Dziś słucham górskich potoków w ukochanym miasteczku. 🙂
Życie bez ludzi jest piękne!
Zawiedziony idealista udający (nieudolnie) nihilistę.