Zawiedziony idealista udający (nieudolnie) nihilistę.
„Wieczory też samotnie spędzał. Przez dzień cały zmęczony udawaniem swobody, z rozkoszą kładł maskę na stronę, gdy się znalazł w swym cichym pokoju. Wówczas siadywał godzinami bez ruchu, z oczami utkwionymi w próżnię, zmęczony i słaby, jak po śmiertelnej chorobie”
„A jednak smutek i chłód już między nimi pozostał. On już wiary nie miał, ona wspominała inne, świeższe wrażenia. słów im brakło, szczere wyjaśnienie było niemożliwym.
Odszedł, nie mogąc zagłuszyć cichego a upartego głosu, który mu w duszy szeptał; nie ma, nie ma, nie ma! Był to jakby szmer drobnego robaczka co zdrowe drzewo toczy na próchno. Apatycznie, niedbale wziął się do pracy. Nic go nie bawiło, ani zajmowało – nic też nie martwiło. Czuł, że śmierć idzie, nieodwołana”
„Główny problem – raczej jeden z głównych, gdyż istnieje ich więcej – a więc jeden z głównych problemów przy rządzeniu ludźmi polega na trudności określenia, komu pozwolą sobą rządzić, czy, dokładniej mówiąc, kto jest w stanie tak nimi zamanipulować, by pozwolili mu sobą rządzić.
Streszczając: Ogólnie wiadomo, że ci, którzy najbardziej chcieliby rządzić ludźmi, najmniej się do tego nadają.
Streszczając streszczenie: Nikomu, kto może zostać prezydentem, nie powinno się pod żadnym pozorem pozwolić nim zostać.
Streszczając streszczenie streszczenia: Ludzie to spory problem.
Wielu prezydentom Galaktyki sprawiało taką radość i tak schlebiało sprawowanie władzy, że jedynie sporadycznie zauważali, iż zupełnie jej nie mieli. Gdzieś w cieniu, za nimi stoi… kto? Kto może rządzić, jeśli każdemu, kto chce rządzić nie powinno się na to pozwolić?”
„Co to za świat? Gdzie nie tylko akceptuje się przemoc i wojnę ale i zachęca młodzież do ich uprawiania.Gdzie przywódcy muszą być nieustannie chronieni przed zamordowaniem, a pasażerowie linii lotniczych sprawdzani, czy nie mają broni. Gdzie trzeba strzec każdej fiolki aspiryny, by jej nie zatruto. Gdzie niektóre istoty spośród ludzi robią fortuny, by uprawiać hazard, podczas gdy inne głodują. Gdzie nikt nie wierzy ani jednemu słowu które wypowiadają rządy, czy też korporacje. Gdzie ceni się bardziej modelki, maklerów i gwiazdy filmowe niż nauczycieli. Gdzie liczba istot ludzkich stale rośnie,podczas gdy inne gatunki się unicestwia.”
„Czułem się tak, jakbym miał dziurę pośrodku piersi. Wszystko, czym jestem i czym kiedykolwiek byłem, sączyło się przez nią, aż nie zostało nic. Zostałem wydrążony, zupełnie pusty. Żaden mój uśmiech, ani dobry uczynek nie wypłynie już ze mnie; będę robił wszystko z obowiązku, a nie z miłości. Światowe konflikty toczą się dalej, odległe i nierzeczywiste; odtąd nie mam już w nich swego udziału. Ożywia mnie tylko chore poczucie obowiązku, bo cała miłość uleciała.”
