“Z każdym uzależnieniem jest tak, że wynika z braku możliwości uzyskania satysfakcji podczas standardowej aktywności życiowej. Różne mogą być tego przyczyny: zaburzona osobowość albo problemy życiowe, ale uzależnienie jest zawsze tylko wtórnym objawem. W każdym przypadku eskapizmu ważniejsze jest to, przed czym się ucieka, niż w co. Bo jak nie w jedno, to w drugie.
Zrównoważona osoba w komfortowej sytuacji nie zareaguje na nawet najbardziej przemyślne strategie stosowane przez marketingowców “uzależniających” rzesze fanów, którzy są najczęściej ludźmi z różnych powodów nieprzystosowanymi do życia, ot taki target. Odstawienie “narkotyku” nie rozwiąże ich problemów, a lepiej, chyba grać, tańczyć, rzucać się w obłędne układy, niż ćpać. Zazwyczaj są to ludzie, którym nie brakuje środków na zaspokojenie podstawowych potrzeb fizjologicznych, ale mają spore problemy z relacjami i poczuciem własnej wartości. Tylko kilka procent z nich może stać się kimś innym, być może to wstrząsająca prawda, a ja myślę, że takie jest to dziwne życie, ten film, który z każdym dniem staje się horrorem, tym bardziej im więcej z nas zdaje sobie sprawę z natury ziemi. Dlaczego więc nie przenieść się do wirtualnej rzeczywistości i podnosić sobie poziom endorfin, zamiast zderzać się codziennie z przerastającą siły rzeczywistością? To bez sensu – strata czasu, zasobów, środków.
Starczy bełkotu, że uzależniają ciężkie narkotyki i alkohol, nie ma co przenosić tego na inne rzeczy. Uzależnienie od heroiny leczy się naloksonem i metadonem, a kompulsje antydepresantami. Nawyki można zmieniać, ale nie zawsze ma to sens. Eskapizm to forma radzenia sobie ze stresem, który jest zabójczy i może doprowadzić do nieuleczalnej choroby psychicznej, przewlekłego nadciśnienia tętniczego, lepiej przegrać życie, dobrze się bawiąc przez 50 lat, niż zachorować na schizofrenię z powodu przewlekłej frustracji i deprywacji potrzeb wyższego rzędu. Zaszkodzić można tylko sobie brakiem wysiłku fizycznego. Co innego gry w realu i zabawa w życie, w tu też można się nieźle wkręcić i zamęczyć żywą osobę, lecząc własne kompleksy, “nictwo” i niespełnienie.
“Zajmijta” się ludziska swoim życiem. Kupcie sobie WoWa, albo Galę, pograjcie, poczytajcie, nikomu nie są potrzebni guru, pseudo-terapeuci i nauczyciele sztuki życia.”
Nobody18
