“Rafał Skonecki już dawno, dawno przestał zatruwać się żalem do świata, w którym się znalazł, żalem, że ten świat jest taki, jaki jest, a nie inny: taki, jaki powinien według wyobrażeń Rafała Skoneckia być. Przestał zatruwać się żalem, kiedy zrozumiał i łagodnie sobie wytłumaczył, że ten ludzki świat samców i samic, i śmierdzących na tysiące mil pieniędzy, nie ma prawa zasiać choćby jednego ziarenka goryczy.”
Edward Stachura
